Bir gazetede şöyle bir
“Anne ve babanızı almaya geldik. İstedikleri miktarı bankaya yatırdık,” der.
Yaşlı adam şaşkın bir tebessümle onlara bakarak cevap verir:
“Bana şunu açıklar mısınız? Sadece iş, dert ve bakım sorumluluğu alacağınızı bile bile, bu kadar parayı neden verdiniz? Neden buradasınız?”
Genç kadın cevap verirken gözlerinde bir hüzün belirir:
“Biz ikimiz de ailemizden genç yaşta ayrıldık, onların yanında büyüme şansımız olmadı. Şimdi iki küçük çocuğumuz var ve onların, büyükbaba ve büyükanne sevgisiyle büyümelerini, onların dizine oturup hikayeler dinlemelerini istiyoruz. Çocuklarımızı sevgi dolu bir aile ortamında büyütmek, büyüklere saygı göstermeyi öğrenmelerini istiyoruz.”
Yaşlı adam, içerideki karısına seslenir. Kadın elinde bastonla yanlarına gelir; yüzünde iyi niyetli, sıcak bir gülümseme vardır. Yaşlı çift birbirlerine bakıp tebessüm eder ve ardından yaşlı adam konuşur:
“Tamam, sizinle geleceğiz. Aslında bu ilanda bahsedilen ebeveynler biziz!”
Genç çift şaşırır:
“Ama ilanda bahsedilen çiftin zor durumda olduğu, bakıma muhtaç ve yalnız kaldığı söyleniyordu.”
Yaşlı kadın nazik bir tebessümle genç çifte açıklama yapar:
“Biz, yıllarca sevgi ve anlayışla yaşadık, çalıştık ve bu konağı inşa ettik. Fakat kader bize çocuk vermedi. Sahip olduklarımızı içten ve güvenilir insanlara bırakmak istedik ama onları nasıl bulacağımızı bilemedik. Böyle bir ilan vermeyi düşündük. Şimdi hem bizim hem de sahip olduklarımızın emin ellerde olacağını biliyoruz. Sevgi ve nezaket asla karşılıksız kalmaz, onları veren ve alan kişiler için değer katmaya devam eder.”
Yaşlı çiftin bu dokunaklı hikâyesi, sevgi ve paylaşımın değerini bir kez daha hatırlatır. Genç çift de, çocukları için istedikleri o büyük aileye kavuşmanın mutluluğunu yaşar.
Pages: 1 2
Son yorumlar