Adam 48 yıl önceki 2 Kasım 20242 Kasım 2024 Haber “Şimdi herkes gözlerini kapasın,” demişti öğretmen. Sınıfın ortalarındaydım, sıra bana geldiğinde cebimdeki saati bulmuştu. Sessizce almış, hiç kimseye tek bir şey söylemeden sıradaki arkadaşlarımı aramaya devam etmişti. Arama sona erdiğinde ise hepimizi yerimize oturtmuş ve kaybolan saati sahibine vermişti; bana da diğer arkadaşlarıma da hiçbir şey açıklamamıştı.Yıllar geçtikçe, o günün anlamı içimde daha da derinleşti. O sessiz iyilik, o kibarlık büyüdü, bir değer haline geldi. Şimdi 60 yaşındayım ve hayatta aldığım en büyük dersin o gün yaşandığını anlıyorum.Her aklıma geldiğinde, içimde bir sarsıntı hissederim. O gün, bana büyük bir erdem örneği bıraktınız. Edip Cansever’in dediği gibi, “Utancı bilerek yaşamak korkunç, daha da korkuncu bilerek yaşatmak.” Siz bana o utancı yaşatmadınız. Belki de o utancı yaşasaydım unutur giderdim, ama o zarif sessizliği, o gün beni incitmeden korumanızı asla unutmadım, hocam.Şimdi, hatırladınız mı beni?Yaşlı öğretmen hafifçe gülümsedi, bankta yan yana oturduğu eski öğrencisinin omzuna yaslanarak cevap verdi: “O olayı, o günün ertesi sabahı unutmuştum. Ama şimdi anlatınca hatırladım. Size ‘gözlerinizi kapatın’ dediğimde ben de gözlerimi kapamıştım. O yaşta her çocuğun düşebileceği küçük bir hataya karşı içimde bir yargı oluşsun istememiştim. O öğrenci sen miydin? Bilmiyordum. Şimdi nasılsın, evlat?” Pages: 1 2
Son yorumlar