Fullafk.com – Avrupa Uzay Ajansı’nın (ESA) uydusu, Samanyolu yıldızlarının üçüncü sayımını tamamladı.

Gaia’nın gökyüzü daha da derindir. Avrupa Uzay Ajansı’nın (ESA) uydusu, Samanyolu’nun yıldızlarının üçüncü sayımını tamamladı, ön sonuçlar bugün yayınlandı. Hem sayı hem de veri kalitesinde büyüyen bir katalog. Gaia toplamda bir milyar ve 800 milyondan fazla yıldızı (kesin olarak 1.811.709.771) gözlemledi ve dört yıl boyunca tüm gökyüzünü taradı. Elde edilen görüntü, bin milyar gözlemden oluşan bir mozaiktir, gökkubbenin şimdiye kadar elde edilmiş en ayrıntılı panoramasıdır. Gaia’dan elde edilen veriler sayesinde, bu yıldızların yaklaşık bir buçuk milyarı için, Samanyolu’nun merkezinde (önceki katalogdan yüzde 50 daha fazla doğrulukla) ve mesafelerinde nasıl dans ettiklerini artık biliyoruz. Çoğunlukla parlaklık ve renk hakkında da bilgilerimiz var.

2013 yılında piyasaya sürülen Gaia, gökyüzünü gözlemlemek için iki teleskopla donatılmış büyük bir bilimsel araştırma aracıdır (güneş panellerinin çapı on metredir). Hepsini birkaç kez fotoğraflamak için kendi etrafında döner. Ve yıldızlardan çıplak gözle görülebilen en silik yıldızdan bir milyon kat daha sönük ışık toplayabilir.
Bu yeni atlas, daha zengin güncellenmiş bir katalog olmasının yanı sıra, ölçüm doğruluğu açısından da bazı ilginç odak noktaları içermektedir. Örneğin, son derece hassas bir şekilde haritası çizilen galaktik mahallemizi artık çok daha iyi biliyoruz. Kataloğun doğrulanması sırasında elde edilen ilk bilimsel sonuçlar arasında, Güneş’in “çevresinde” 330 binden fazla yıldızın tam kimliği öne çıkıyor – Ulusal Astrofizik Enstitüsü’nden Mario Lattanzi ve Asi ve Inaf adına ulusal müdür, Gaia misyonuna ulusal katılımın – yani 100 parseklik bir mesafede (yaklaşık 330 ışık yılına eşdeğer, Dünya ile Güneş arasındaki mesafenin yaklaşık 20 milyon katı), 3D dağılımlarını ve hareketlerini yeniden yapılandıran özelliklerini ve aralarındaki çift yıldız sistemlerini tanımlar. Gaia’dan önce, bu hacimdeki yıldızların yalnızca% 10’unun uzaklığı kesin olarak biliniyordu. ”

Samanyolu’nun Ötesinde

Galaksimizin sınırlarının ötesinde bir yakınlaştırma, bunun yerine büyük ve küçük Macellan Bulutu olan Samanyolu’nun iki “uydusuna” adanmıştır. Onlar, gökkubbenin (güney yarımküreden görülebilen) en büyüleyici nesnelerindendir, bizim yerçekimimiz tarafından ‘bağlanmış’ iki küçük galaksi. Gaia burada da astrofizikçilerin yıldızların yörüngelerini “çizmelerine” izin verdi. Ve önceki ölçümlerden çok daha açık bir şekilde, Büyük Bulut ile onun daha küçük arkadaşı arasında, maddeyi ‘yırtan’ bir yıldız köprüsü olduğu keşfedildi.

Ancak Gaia’nın gözü daha da ileri gitti: 1,6 milyon kuasar içeriyor, merkezlerindeki süper kütleli kara delikler tarafından aydınlatılan uzak galaksilerin kalpleri. Ufuktaki bir dönüm noktası gibi, en uzaktaki kozmosun bu gözlemleri, “yerel” göksel ölçüm sistemimizi demirlememize izin veriyor. Bunlar sayesinde, Güneş Sisteminin Samanyolu’nun merkezi etrafındaki hareketindeki ivmesini tahmin etmek mümkün oldu. Bir yıl boyunca saniyede yedi milimetreye eşittir.

Kozmosu anlamak

Gaia, tabii ki hayranlık duyulacak güzel bir atlas değil. Büyük miktarda veri (1.5 petabayt veya 1.5 milyon gigabaytız), Evrenin etrafımızda nasıl hareket ettiğini ve bu dev yıldız sarmalının içinde nasıl hareket ettiğimizi açıklamamıza yardımcı olacak. Kozmolojik modelleri test etmeye hizmet edecek ve 2022 için planlanan bir sonraki sürüm olan üçüncü finalle birlikte, ek veriler ayrıca Güneş Sistemindeki genişletilmiş bir asteroit kataloğu içerecek. Ancak hareket ve ışık çalışmaları, her yıldızın etrafındaki gezegenlerin varlığını bulmada veya doğrulamada da paha biçilmez olacaktır. Ancak Gaia işini bitirmedi: en az iki yıl daha veri toplamaya devam edecek (ve gösterge niteliğinde 2025’in sonuna kadar). Bundan başka kataloglar da takip edilecek ve bilim adamları emin ki, onun gözlemleri uzun yıllar boyunca çalışmaları ateşleyecektir.